Τρόπος παρασκευής ελληνικού καφέ

Το άλεσμα του ελληνικού καφέ γίνεται σε ειδικούς μύλους με πέτρες με τρεις αυλακώσεις-και όχι με τέσσερις ή πέντε για να αλεστεί πιο γρήγορα-και το αποτέλεσμα είναι να πάρουμε ένα αποτέλεσμα ''πιο ψιλό από το πιπέρι και πιο χοντρό από την άχνη'', όπως έλεγαν και οι παλιοί καφεκόπτες. Παραδοσιακά και σωστά, ο καφές γίνεται σε χάλκινο μπρίκι με στενό λαιμό ώστε να ανακυκλώνει τη θερμότητα, στην χόβολη, με σιγανή φωτιά και χρειάζεται γύρω στα 4-5 λεπτά μέχρι να φουσκώσει. Διαλέγουμε το μπρίκι με τη σωστή χωρητικότητα, για ένα ή δύο φλιτζάνια, και βάζουμε το ανάλογο νερό. Σαν μεζούρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο το φλιτζάνι στο οποίο θα σερβίρουμε. Βάζουμε πρώτα από ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού καφέ για κάθε φλιτζάνι και μετά την ανάλογη ζάχαρη, έτσι ώστε να μην ακουμπήσει στο πάτο και καραμελώσει, οπότε θα χάσει τη γλυκύτητά της και θα βγάλει λίγη πίκρα. Ο ελληνικός καφές είναι πιο γλυκός από τον τούρκικο ή τον αραβικό, γιαυτό και χρειάζεται λιγότερη ζάχαρη.

Τοποθετούμε το μπρίκι στη χόβολη και περιμένουμε ένα λεπτό για να ζεσταθεί λίγο το νερό. Ανακατεύουμε πολύ καλά και δεν ξανα-ανακατεύουμε άλλο. Αφήνουμε τον καφέ να φουσκώσει και τον τραβάμε από την χόβολη. Ο καφές δεν πρέπει να φτάσει σε θερμοκρασία βρασμού γι΄αυτό και οι παλιοί καφετζήδες μόλις φούσκωνε έριχναν λίγο χλιαρό νερό για να παρατείνουν το ψήσιμο. Αφήνουμε να περάσει ένα λεπτό πριν το πιούμε ώστε να ''καθίσει'' το ίζημα, το οποίο βλάπτει ιδιαίτερα όσους έχουν πρόβλημα με το στομάχι τους.

Στην Αραβία, βράζουν τον καφέ απαραίτητα τρεις φορές πριν τον σερβίρουν και πολλές φορές του προσθέτουν μπαχαρικά όπως αλάτι, πιπέρι, κανέλα, γαρίφαλα και ακόμη πιο συχνά, σπόρους κάρδαμου.

Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο ''Το εγχειρίδιο του καφέ'' Χρήστος Μανουσίδης